Bij het tanken lag ineens het tankdopklepje op de grond. Het klepje was losgegaan op het punt waar het aan de scharnier was gelijmd. Bij nadere inspectie was dit eigenlijk niet zo vreemd: de lijm had zo te zien op nog geen halve vierkante centimeter 'gepakt'. Eerst alles rondom afgeplakt met schilderstape, daarna de beide vlakken geschuurd met grof schuurpapier, ontver met wasbenzine en gelijmd met twee componenten epoxy lijm.
Nu had ik ook al wat problemen verwacht. Ik heb het klepje zo gelijmd dat de Tenax sluiting precies midden in het gaatje daarvoor valt. Het zou dus precies op z'n plek moeten zitten. Maar door de scharnier-constructie kan het klepje maar net 90 graden open, recht omhoog en niet verder. Dat vraagt natuurlijk om problemen met het vulpistool tijdens het tanken. Daarnaast is de radius van de boog in het klepje veel groter dan de radius van de boog in het spatbord. Dat sluit dus niet netjes aan én de tenax sluiting 'zweeft' ergens boven het daarvoor bestemde gaatje in plaats van er in te vallen. Als ik er wat kracht op zet en de Tenax sluiting in het gat druk heb ik het idee dat deze niet diep genoeg gaat en door de spanning van het klepje schiet dit ook gelijk weer open.
Dat wordt dus weer even knutselen....
Hier begon het probleem al: de radius van het klepje en het spatbord komen niet overeen.
Klepje losgehaald en opgespannen op een ronde bus om er wat meer vorm in te krijgen.
Scharnier eerst aan de auto vast geschroefd en vervolgens het klepje op de juiste positie aan de scharnier gelijmd met epoxy lijm.
Magneetje er op gelijmd ter vervanging van de Tenax-sluiting die niet paste.
Het andere magneetje op het klepje gelijmd.
Irritant: langzaam maar zeker begint het klepje weer recht te trekken. Dat moeten we dus maar eens een andere voor maken van ander materiaal., aluminium o.i.d.